Dag 1: maandag 27 mei 2002

Vlucht naar Cleveland

Vandaag is het zover! Ik ga 2 weken alleen op pad naar de Verenigde Staten. Naar Cleveland, Ohio om precies te zijn. Dit is niet zomaar een reis, nee, het is een studiereis. Voor de opleiding aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam, moeten we een internationaal onderzoeksproject uitvoeren en dat brengt mij naar deze bestemming. Natuurlijk doe ik dit project niet alleen, maar samen met een groep andere studenten. We zijn met z’n zessen en noemen ons de Cleveland Indians. Ik ben wel de enige van onze projectgroep die vandaag al vertrekt naar de States, want ik heb van tevoren een paar dagen vakantie opgenomen. De rest van de groep komt pas op zaterdag 1 juni.

Het vliegtuig vertrekt al om 8 uur ’s morgens. Dat betekent dat ik al heel vroeg aanwezig moet zijn. Tegenwoordig moet je 3 uren van tevoren inchecken voor een internationale vlucht, maar dat wordt moeilijk, want ik heb de tickets nog niet. Die moet ik op Schiphol eerst nog ophalen bij een balie van de reisorganisatie. Ik reis niet helemaal alleen, maar samen met één van de studiebegeleiders van de opleiding: Esther Blom. Zij gaat ook al vandaag naar de States om nog van alles te kunnen regelen voor de groep studenten die op zaterdag komt. Wel zo gezellig om samen te reizen! We hebben om kwart over 5 afgesproken op Schiphol. De balie waar ik de tickets kan afhalen gaat pas om 6 uur open, maar voor het geval dat er al eerder iemand is, hebben we zo vroeg afgesproken.

Dat betekent dus midden in de nacht naar Schiphol reizen. Ik had eigenlijk een Schiphol taxi geregeld, maar die belde 1 dag van tevoren af, de taxi kon mij niet komen halen. Toen had ik dus een probleem. Ik heb nog geprobeerd om een hotel op Schiphol te boeken, maar alle goedkopere hotels waren al volgeboekt. Ik kan wel met de trein gaan, maar dan ben ik er al om 1 uur ’s nachts. Dat is wel heel erg vroeg. Maar gelukkig bood Karel aan om mij te brengen! Wat een lieverd, hè!!!! Probleem opgelost!

We hebben afgesproken dat hij mij om 3 uur komt ophalen. Het heeft dus weinig zin om nog naar bed te gaan en me dan midden in de nacht nog aan te kleden. Daarom ben ik maar in de relaxfauteuil gaan liggen met een deken om nog een paar uurtjes de ogen dicht te kunnen doen voordat Karel komt. De reis naar Schiphol loopt voorspoedig. We kunnen goed doorrijden en daarom zijn we er al vroeg: om kwart voor vijf. Esther arriveert een kwartiertje later. Nu moeten we wachten tot de balie opengaat voor de tickets en dan kan ik inchecken. Gelukkig gaat de balie al vroeg open, maar bij het inchecken hebben ze een verassing voor me: er zijn geen stoelen meer vrij! Misschien kan ik wel helemaal niet mee. Ik moet me bij de gate melden. Het helpt wel als ik mijn Flying dutchman-pasje van de KLM laat zien, want ik krijg nu meteen een nieuwe instapkaart en gelukkig hebben ze bij de gate al snel een stoel voor me. Jammer genoeg kunnen Esther en ik niet naast elkaar zitten.

De vlucht vertrekt mooi op tijd en we hebben een goede reis met goede service. Het was wel een behoorlijk oud vliegtuig en daardoor kon ik de film niet kijken: het doek zat te ver weg! In het vliegtuig zaten heel veel Aziatische mensen. Ik zat tussen 2 Filippijnse mensen en die stonken behoorlijk!

We komen in Detroit een uur vroeger aan dan gepland. Hier moet ik de bagage verzamelen en door de douane, omdat dit de eerste plek is waar ik het land binnen kom. De douane gaat gelukkig heel soepel. Esther moet hier sowieso uitstappen, omdat zij eerst 2 dagen in Detroit blijft op de Universiteit in Ann Arbor. Hier gaat namelijk ook een groep studenten naar toe en er moet nog van alles worden geregeld. Ik reis zelf verder naar Cleveland, maar voordat ik weer kan instappen moet ik eerst nog een uurtje wachten. Ik koop een telefoonkaart van AT&T en ik probeer Peter te bereiken, maar dat lukt niet, ik kan hem nergens bereiken. Voor het instappen naar Cleveland word ik nog stevig aan de tand gevoeld door de douane en ook mijn handbagage wordt doorzocht, maar ik mag toch mee…… De vlucht vertrekt ook nu weer precies op tijd en gaat heel vlot. Het is maar 20 minuten vliegen naar Cleveland. De bagage heb ik al binnen 10 minuten, dus ik kan mijn reis snel voortzetten. Ik neem de shuttlebus naar Avis om de auto op te halen en ook nu weer gaat alles heel vlot.

Ondanks dat de weerberichten in Nederland hele andere berichten gaven, is het hier behoorlijk warm. Maar volgens de medewerkers op het vliegveld, is het vandaag ook pas de eerste dag dat het weer zo goed is. Tot vandaag was het zelfs extreem koud. Hier heb ik echter niet op gerekend: het is maar liefst 27°C.

Het is nergens druk, het is zelfs uitermate rustig en dat blijkt te komen doordat het vandaag een feestdag is in de States: Memorial Day. Ik heb de auto dan ook al heel snel. Even werd er geprobeerd om me een duurdere auto aan te smeren (een grotere), maar dat heb ik geweigerd. Het bleek ook niet nodig, want een kleine auto was er blijkbaar helemaal niet en ik krijg een auto uit een hogere categorie zonder daarvoor te moeten bijbetalen. Eenmaal in de auto ga ik op pad naar Cincinnatti. Het kost even moeite om de snelweg te vinden, en onderweg kom ik een Burger King tegen: hier heb ik mijn eerste portie uienringen!

Als ik onderweg ben op de I71 naar het zuiden van Ohio kom ik langs het plaatsje Lodi. Hier is een outletcenter gevestigd en ik besluit om hier even te stoppen. Ik ben nog helemaal niet moe en hier kan ik vast wel naar Peter bellen. Onderweg in het vliegtuig is mijn heuptasje kapot gegaan en die heb ik morgen eigenlijk wel nodig, dus ik kijk even rond naar een nieuw tasje, maar ik slaag niet. Ik krijg wel inderdaad contact met Peter, maar door al het proberen met de telefoonkaart is de kaart ver op en kunnen we maar 2 minuten praten. Ik koop nog 2 cd’s voor in de auto en ga dan weer verder met mijn reis.

Op mijn reis naar het Zuiden van Ohio over de I71 kom ik schrikbarend veel dode dieren tegen lang de kant van de weg. In alle formaten en enkelen zelfs al in vergaande staat van ontbinding. Ik zie rendieren en elanden, een wolf, wasberen, konijnen en hazen en vossen. Echt ongelooflijk! Zeker elke 200 à 300 meter ligt er weer een dier! Ook om ik behoorlijk wat vrachtverkeer tegen: van elke 10 auto’s is de helft een vrachtwagen. En wat voor één! Deze exemplaren zie je in Europa nergens, ze zijn echt prachtig!

Onderweg stop ik nog een paar keer om even te plassen en om te kijken of ik ergens kan bellen met de creditcard, maar dat lukt helaas niet.

Bij Cincinnatti mis ik de afslag naar Paramount en ik rijd te ver door. Bij de volgende afslag wil ik weer terug naar Paramount rijden, maar hier kom ik Applebee’s tegen. Mmmmmm, hier ga ik eten. Dit is vast veel lekkerder dan de Applebee’s in Nederland. Ik neem een chicken broccoli pasta Alfredo en daar smul ik van! Het smaakt heerlijk! Onder het eten blader ik door de discount gidsen die ik onderweg heb meegenomen op zoek naar een goedkoop motel en ik vind kortingsbonnen voor Comfort Suites vlakbij Paramount’s Kings Island. Ik vind het motel snel en gelukkig is het niet volgeboekt. De kortingsbonnen gelden eigenlijk niet op een feestdag, maar de jongen achter de balie is heel vriendelijk en geeft me toch een kamer voor die prijs. Prima kamer! Ondertussen ben ik wel behoorlijk moe, dus ik ga lekker vroeg naar bed!

Geen opmerkingen: