Cedar Point
Vandaag ga ik samen met 2 studiegenootjes nog een dag naar Cedar Point: met Stephan Bon en Dirk Achterberg. Na een heerlijk ontbijt in het hotel vertrekken we om ½9 naar Sandusky. De rest van de groep gaat vandaag naar de Niagara Falls en zij hebben ook een lange dag in het verschiet.
We komen op tijd aan in het park en als Stephan en Dirk een entreekaartje hebben gekocht, gaan we (net als ik gisteren) meteen naar de Millennium Force. Dirk ontpopt zich als een hobbyfotograaf en maakt onderweg al veel foto’s. Het is vandaag veel minder druk dan gisteren en de wachtrij bij de Millennium Force beperkt zich nu nog tot een ½ uur, dat scheelt!
Ik kan er echt niet over uit, wat een baan! Ook vandaag gaan we meteen een “freeway”stempel halen voor een extra rit en vandaag mogen we terugkomen tussen 1 en 2 uur. We gaan nu even iets drinken, Stephan belt even naar huis en Dirk probeert een vastgelopen fotorolletje uit de camera te halen, waarschijnlijk zijn de eerste foto’s dus verwoest! Jammer! Dan gaan we weer verder, de rest van het park verkennen. We doen de Mine Ride, de Mean Streak, de Gemini en de Magnum XL. Wat een park, echt geweldig! Ik heb nog nooit zo’n geweldige collectie achtbanen bij elkaar gezien! En ze lopen ook allemaal echt heel soepel, hier kan geen enkel ander park tegenop!
Om 1 uur houden Stephan en Dirk het voor gezien. Ze besluiten om naar het strand te gaan. Hier scheiden onze wegen en we spreken af om 5 uur bij de ingang van het park. Ik ga nu eerst opnieuw gebruik maken van mijn stempel en ga op zoek naar de Millennium Force. Ik probeer van tevoren nog een stempel te halen op mijn andere hand, maar dat mislukt. Je mag maar 1 stempel per dag! Jammer……De wachtrij is inmiddels opgelopen tot 1½ uur, maar met de stempel kan ik meteen doorlopen naar het begin van de rij. Wow…… als deze achtbaan in Nederland zou staan, zou ik pas echt verslaafd worden!
Als ik uit de achtbaan kom, ga ik meteen mijn stempel eraf wassen. Dat lukt aardig, er blijft nog een lichte waas achter. Ik zie dat de bemanning achter de stand die de stempel uitgeeft is gewisseld en ik ga dus opnieuw proberen om een nieuwe stempel te bemachtigen! Bijna lukt het niet, maar ik fop de medewerker door te zeggen dat de andere stempel van gisteren was! En ja hoor, het lukt en ik krijg alsnog een nieuwe stempel. Ik mag dus nog eens terugkomen vandaag tussen 5 en 6 uur.
Omdat het vandaag niet zo druk is kan tot die tijd alle andere achtbanen in het park beleven, en dat zijn er nogal wat! Geweldig! Ook de Wicked Twister is echt helemaal geweldig! Ik heb een leuke middag! Om half 5 bel ik nog even met Peter vanuit een telefooncel en om 5 uur zie ik Stephan en Dirk bij de ingang van het park. Gelukkig hebben zij er geen problemen mee om nog even met mij mee te lopen naar de Millennium Force en daar maak ik mijn laatste rit. Het voelt als afscheid, maar wel een voorlopig afscheid, want hier kom ik zeker nog eens terug met Peter! We maken daarna nog een paar foto’s en dan gaan we nog iets drinken, even nog wat souveniertjes kijken en dan gaan we met de kabelbaan naar het begin van het park. We bekijken de foto die van ons is gemaakt bij de ingang vanochtend en natuurlijk kan ik die niet laten liggen. Daarna gaan we op weg naar Cleveland. Het is inmiddels 7 uur als we wegrijden van de parkeerplaats.
Als we in het hotel aankomen, is de rest van de groep nog niet gearriveerd. Ik ga nog even naar de supermarkt om een paar inkopen te doen voor op mijn kamer en om 10 uur bel ik Ton, één van onze begeleiders, of hij met mij de huurauto wil terugbrengen naar het vliegveld. Gelukkig wil hij dat wel doen. Als we terugkomen ga ik naar bed, het is inmiddels 11 uur en morgen moet ik er weer vroeg uit, want dan begint het werk op de universiteit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten